Uyku apnesi, santral veya perifedik etkenlerin sağladığı etki nedeni ile oluşum gösteren ve uyku anında 10 saniyeden daha fazla devam eden solunum kesilmesi olarak adlandırılmaktadır. Uyku apnesine tanı koyabilmek için, 1 saatlik devamlı uykuda en az 5 defa apne gerçekleşmesi şarttır.

Uyku apnesi 3 tipte gerçekleşmektedir. Bunlar;

Obstrüktif uyku apnesi: Üst solunum sisteminde hava geçirgenliğini zorlaştıran etkenlerin neden olduğu düşünülmektedir. Bu vakalarda üst solunum sisteminde gerçekleşen hava akımı kesilmekte, diafragmatik alanda hava akımı devam etmektedir.

Santral uyku apnesi: bu hastalarda nefes, santral mekanizmalarca kesilmekte olduğu için, diafragmatik alanda da aktivitesini yitirmektedir.

Mikst uyku apnesidir: bu hasta gruplarında santral gerçekleşen apne, obstrüktif şekilde devamlılığını sürdürmektedir.

Uyku apnesinde en fazla ortaya çıkan tablo, obstrüktif uyku apnesi sendromudur. Uyku anında her saat için apne sayısı beşin üzerinde olmalı ve 7 saatlik uykuda apne periyotları 30'un üzerine çıktığında teşhis uyku apnesi sendromu olarak değerlendirilir.

1 saat devam eden uykuda oluşan apne ve hipopne miktarı 5-15 arasında ise hafif, 15-30 arasında gerçekleşiyor ise orta ve 30'u geçiyorsa uyku apnesi ileri boyutlarda uyku apnesi olarak incelenir.

Uyku apnesi boğazda bulunan kasların hava geçişini engelleyecek derecelerde gevşemesi nedeni ile ortaya çıkar. Kaslar gevşediği zaman hava geçişi hasara uğrar ve solunum geçişi bir müddet duraklar. Ayrıca bazı tetikleyici faktörlerde uyku apnesi oluşumunda rol oynayabilir. Aşırı kilo, boğaz darlığı, alkol, geniz eti ve birtakım yatıştırıcıların kullanımı uyku apnesi için tetikleyici rol oynayabilir.

Uyku apnesi fazla kilolu kişilerde gerçekleşiyorsa tedavi için kilo vermek gerekmektedir. Şayet üst solunum kanallarında başka bir hastalık mevcutsa, rahatsızlık uyku apnesine neden olabilir. Bu gibi durumlarda tıbbi müdahale ile solunum yollarında bulunan hastalık için tedavi yapılmalıdır. Ayrıca uyku apnesi tedavisinde gelişen teknolojinin sağladığı imkânlar ile hava yollarını açık tutabilmek için ağız içi araçlar kullanılabilmektedir.